Brunon

12.07, 06.10

Imię pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słowa brun („brunatny”), które dawniej stanowiło nazwę niedźwiedzia brunatnego. Nadawano je chłopcom, aby byli tak samo silni i wytrzymali jak niedźwiedź. Powstało pod wpływem łacińskim, od pierwotnego imienia Bruno.

Surowy, zdyscyplinowany i czasem bardzo nieprzystępny. Zajmują go tylko konkretne problemy; abstrakcyjne rozważania są mu zupełnie obce. Wiele czasu przeznacza na myślenie i analizowanie.

Jest to intelektualista, idący z postępem czasu, a nierzadko interesujący się również wszystkim co niezwykłe, niecodzienne, ekscentryczne. Cierpliwy, wierny, doskonale orientuje się w charakterach ludzkich. W życiu trzyma się raczej faktów niż teorii.Jego sympatię można sobie zaskarbić uprzejmością i łagodnością ale zazwyczaj nie lubi spełniać cudzych rozkazów. Posiada wielkie wrodzone zdolności, jakich sobie nawet nie uświadamia. Jego nastroje są dość zmienne podobnie jak i jego koleje losu. Zdolny jest do bardzo głębokiej miłości ale nie potrafi jej okazać na zewnątrz. Niezwykle silnie przywiązuje się do partnera, odczuwa ostro udręki zazdrości, do czego jednak nigdy się nie przyznaje.