Imieniny: 30.03, 10.07
W języku staroniemieckim imię to oznaczało pracowitą gospodynię lub dzielną obrończynię ogniska domowego. W Polsce pojawiło się w XIV w. w postaci Amalia, a od XVI w. już jako Amelia.
Jest osobą na pozór bez większych pretensji do życia, ale w rzeczywistości bardzo chciałaby znaleźć się w centrum zainteresowania, być podziwianą i pożądaną. Często jednak utrudnia jej to wrodzona nieśmiałość, brak przebojowości i tupetu. Do większej aktywności mobilizuje ją pozytywna ocena innych. Odpowiedni partner, uczucie i pierwsze sukcesy dodają jej skrzydeł i Amelia może zabłysnąć w swoim otoczeniu.
Jest marzycielką i nosi głowę w chmurach. Bywa lekkomyślna i czasami niezaradna. Praca jest dla niej przykrym obowiązkiem i koniecznością. Uwielbia zbierać bibeloty i świecidełka. Marzy o dalekich podróżach i wielkiej, romantycznej miłości. Ma artystyczną duszę, lubi malować i tworzyć.
Osoba wnikliwa, subtelna o wielkiej kulturze i pełna temperamentu. Lubi zmiany i podróże. Ma skłonności do melancholii i wnikania w tajemnice wiary i okultyzmu. Dobry znawca ludziej natury.