Przyciąga do siebie ludzi, bo jest radosna, otwarta i przyjacielska. Przez życie idzie z uśmiechem i optymizmem. Jest silną i mądrą kobietą. Potrafi tak samo mocno kochać, jak i nienawidzić. Nie zapomina o wyrządzonych jej krzywdach. Nie szanuje ludzi bez zasad i ideałów. Wierzy w miłość i przyjaźń. Bardzo kocha swoją rodzinę.
(ew. Iweta) – imię powstałe od męskiego Iwo lub Iwon. Pochodzi z języka germańskiego albo celtyckiego. Wywodzi się najprawdopodobniej od słowa iwa („drzewo cisowe”, „łuk z cisowego drewna”). Inna hipoteza zakłada, iż imię to jest bretońską formą imienia Jan, przeniesioną z jęz. greckiego. Polski odpowiednik: Iwona.