Iga

11.05. 23.10

Bywa przekorna i często najpierw coś zrobi, a potem pomyśli. Zdarza się jej żałować swoich decyzji, ale duma rzadko pozwala jej przyznać się do błędu i przeprosić. Nie wybacza kłamstwa i zdrady. Ciężko jest zdobyć jej przyjaźń, ale kiedy już się przed kimś otworzy można na nią liczyć w każdej sytuacji. Ma przewrotny charakter i często jest nieprzewidywalna.

Imię żeńskie pochodzenia łacińskiego. Znaczenie: ignis – ogień; Imię oznaczające osobę o płomiennym sercu, pełną ognia wewnętrznego, żaru myśli i uczuć, gotową do poświęceń bez granic. Polski odpowiednik tego imienia to Żegota. Osoba o tym imieniu jest sprawiedliwa, ambitna, posiada stały charakter, ma wyczulony honor, jest uczuciowa, sprawiedliwa, poważna. W sposobie bycia tkwi w niej coś z ognia, bowiem nieraz jest raptowna w swych poczynaniach, innym razem znowu powolna, melancholijna. Z gruntu to kobieta o stałych zasadach, dyplomatycznym sposobie bycia, dbająca o dobro swojego imienia. Nie rzuca słów na wiatr, postanowienia realizuje z żelazną konsekwencją. Osiąga wybitne sukcesy w nauce i w swoim zawodzie. Służy przykładem innym ludziom, którym także udziela pomocy. Iga nie jest zazdrosna, złośliwa ani nerwowa. Bywa uosobieniem staropolskiej gościnności. Chętnie uczestniczy w biesiadach, podejmuje gości. W rodzinie jest prawdziwym przywódcą rodu.