Imieniny: 12.12
Imię pochodzenia skandynawskiego. Prawdopodobnie utworzone od celtyckiego dago (dobry) i germańskiego mari (sławny). Możliwe też, że jest to duńska wersja słowiańskiego imienia Drogomira, które nosiła czeska księżniczka, żona duńskiego króla Waldemara II Zwycięzcy. Do Polski dotarło w XIII w. z Czech lub Danii.
Wszystko co osiągnie w życiu będzie zawdzięczą tylko sobie i swojej pracy. Wymaga od siebie wiele, bo chce być odpowiedzialna i samodzielna. Chce żyć z ludźmi w zgodzie. Nie jest kłótliwa, ani zaborcza. Nie potrafi wybaczyć kłamstwa i zdrady. Jeżeli ktoś ją raz zawiedzie nie może liczyć, że dostanie drugą szansę.
Osoby o tym imieniu są miłe i obdarzone darem empatii. Namiętnie uprawiają sport, nie lubią bezczynności oraz nudy. Często udzielają się towarzysko, wyróżniają wielkim poczuciem humoru. Bardzo wrażliwe, łatwo je zranić nieostrożnym słowem. Często się zakochują, są dość impulsywne.
Według astrologów Dagmary to istoty romantyczne, mają wszechstronne zainteresowania i bogate życie wewnętrzne. Imię to najlepiej służy osobom spod znaku Wodnika lub Skorpiona.